Historie miłosne

Tak mnie dziś natchnęło romantycznie. Dlaczego? Wyjawię na końcu tego wpisu ;) Człowiek jest stworzony do miłości. Pragnie jej jak kania dżdżu, jak ryba wody, spragniony łyka zimnego napoju...

Miłość to motyle w brzuchu, zamglone spojrzenie, łomot serca i marzenia na jawie. Przynajmniej z punktu widzenia osoby śmiertelnie zakochanej. A czym jest miłość z innego punktu widzenia? Pamiętacie program Wojtka Manna „Duże Dzieci”. Boszsz... wiele razy popłakałam się ze śmiechu, słuchając małych mądralińskich. Oto kilka ich wypowiedzi:
-Miłość jest wtedy, kiedy mama widzi tatę spoconego i brudnego, a nadal mówi, że jest przystojniejszy niż Robert Redford.
-Kiedy mama widzi tatę siedzącego na ubikacji i nie uważa tego za coś obrzydliwego.
-Miłość jest wtedy, gdy mówisz chłopakowi że podoba ci się jego koszulka, a on później nosi ją przez cały tydzień.
-Miłość jest wtedy, gdy dziewczyna się perfumuje, a chłopak bez przerwy ją obwąchuje.

Ja mogę dodać, że miłość jest wtedy, gdy chłopak tylko ciebie chce bujać na huśtawce, robi to z całej siły, a ty, mimo że umierasz ze strachu frunąc pod samo niebo, uśmiechasz się szeroko i udajesz, że sprawia ci to frajdę. Tak wspominam moją pierwszą szaloną miłość. Mieliśmy wtedy po pięć lat i chodziliśmy do jednej grupy w przedszkolu.
W podstawówce był Jacek... Pamiętam, że wściekłam się na mamę, bo kazała mi obciąć włosy i boski Jacuś, zamiast mnie, ciągnął za warkocze wredną Baśkę. Jak ja jej zazdrościłam! 
No i gorące, platoniczne miłości z ekranu. Zakochana byłam bez pamięci w Rutgerze Hauerze, choć był stary, paskudny i zazwyczaj grał role czarnych charakterów. Na dobranoc całowałam usta Jona Bon Jovi i Bryana Adamsa, a ich plakaty zajmowały całą wolną przestrzeń na ścianach mojego pokoju.

Największą, najgorętszą, niespełnioną miłość przeżyłam jednak w liceum. W drugiej klasie dołączył do nas nowy uczeń. Boże! Co to był za chłopak... Wysoki, o śniadej karnacji, długowłosy i czarnooki. Z miejsca rzucił wszystkie dziewczyny na kolana. Nazywał się Aaron Medinopolus. Jego ojciec był Grekiem, matka Polką i przeprowadzili się do Choszczna bodajże z Poznania. Chodził w glanach i czarnej skórze, grał na gitarze, więc od razu przechrzciliśmy go na Ajrona Mejdena ;) Wzdychałam, nie spałam po nocach, marzyłam o jego dłoniach, czarnych oczach i tych olśniewających dołkach w policzkach... Nigdy nie zwrócił na mnie uwagi. Po maturze nasze drogi się rozeszły, szybko przestałam o nim myśleć, nie widziałam go ani razu.

Aż do dziś...

Moje serce stanęło, po czym zaczęło bić jakbym zażyła niezłą porcję dopalaczy. Moje ręce i nogi zaczęły dygotać, jakbym dostała nagłego ataku pląsawicy. Moja twarz pobladła, za chwilę poczerwieniała i z całą pewnością nie wyglądałam zbyt inteligentnie, stojąc z otwartymi ustami. Mój język skołowaciał zupełnie i przez dłuższą chwilę nie byłam w stanie odpowiedzieć na jego pytanie:

-Dzień dobry. Ja do kozy. Gdzie znajdę pacjentkę?

Iron Maiden