Jak sprawił się Mikołaj?

Święta, święta i po świętach. No przynajmniej prawie że. Drugi dzień spędzamy samotnie i spokojnie, odpoczywając po jedzeniowych ekscesach. Dawid zapowiedział, że nie wstaje z łóżka przed jedenastą, a ja pójdę chyba w jego ślady. Miażdżącą przewagą dwóch głosów Jerzy został wydelegowany do nakarmienia zwierząt ;)

Święta- czas cudów. Zwierzęta gadają ludzkim głosem (moje nie gadały- milczki jakieś), ludzie się kochają (hm...) w dwa dni można przytyć pięć kilo... Dobrze, że przynajmniej Mikołaj dopisał. Choć bardzo się staraliśmy, nie przydybaliśmy dziadka na gorącym uczynku i nie wiadomo kiedy pod choinką znalazły się prezenty ;)

Jak pisałam wcześniej, losowaliśmy pomiędzy sobą członków rodziny i tylko dzieci wśród radosnych pisków wyciągały spod drzewka coraz to nowe pakunki. Mojej rodzinie Mikołaj w tym roku dowalił... Ja dostałam perfumy, Jerzy żel pod prysznic a Dawid dezodorant. Sugestia raczej jednoznaczna... ;) 
Ale najfajniejszy prezent dostała mała Miśka. Nie tylko ona, ale my wszyscy wgapialiśmy się z ciekawością i wielkimi bananami na twarzach w... telewizor. Pod koniec wigilijnej kolacji, tuż przed szturmem na prezenty, Piotrek włączył telewizor i nagle na ekranie pojawił się Mikołaj. Przywitał Michalinę jej imieniem, oprowadził po swojej fabryce zabawek i wśród setek ksiąg, w których przez cały rok elfy zapisywały jak sprawowały się dzieci, znalazł księgę ze zdjęciem małej. Miśka wpatrywała się w obraz całkowicie 
oniemiała ;) Przekaz swój Mikołaj zakończył pozdrowieniem i uwagą na przyszły rok- I pamiętaj- nie bij siostry. W tym momencie Miśka ze strachem spojrzała na Hanię, a ta uśmiechnęła się iście diabelsko, wiedząc, czym może teraz szantażować młodszą siostrzyczkę ;)

Wideo od Mikołaja za kilkanaście dosłownie złotych zafundowała małej Anka. Wyszperała je w Internecie, przesłała fotki i zalecenia, które wypowiedzieć miał Mikołaj i zachwyciła dziecko (i nas) na kilka dobrych godzin. Oczywiście, z innych rzeczy, niejednokrotnie dużo droższych, dziewczynki cieszyły się równie spontanicznie i żywiołowo, ale po pierwszych zachwytach wracały do laptopa, aby obejrzeć filmik jeszcze raz, i jeszcze, i jeszcze...

I znów potwierdziła się idea, że nie pieniądze, ani wymyślne gadźety są najważniejsze, ale pomysł. Trochę inwencji, trochę pracy i zaangażowania, i zasługujemy na szeroki uśmiech obdarowanego.
A jak u Was? Prezenty udane, czy cichaczem wyrzucacie rózgi? ;)