Moja oldskulowa filmoteka

No, Kochani... Taka data zdarza się raz na cztery lata. Grzechem byłoby nic nie napisać ;)
A w związku z tym, że nie dzieje się nic nadzwyczajnego, będzie o filmach. 
Już kiedyś, tutaj, przy okazji moich miłosnych perturbacji, pisałam o moim ukochanym Rutgerze Hauerze i „Zaklętej w sokoła”, a dzisiaj krótki przegląd scen, które doprowadziły mnie do przeróżnych emocji. Gdybym urodziła się w średniowieczu, największą karierę zrobiłabym jako płaczka. Ryczę jak bóbr i wstyd mnie czasem do kina zabierać ;) Najbardziej lubię sobie poryczeć w zaciszu domowego fotela, smarkając namiętnie w papier toaletowy. Biały, miękki, żeby nochala nie obetrzeć ;)

Filmów do ryku mam całe mnóstwo, więc aby Was nie zanudzać w ogromnym skrócie. „Zaklinacz koni”, kiedy boski Robert Redford pierwszy raz widzi zmasakrowanego Pielgrzyma i „Mój przyjaciel Hachiko” to podstawa. Oprócz tego, z cyklu „zwierzęcych”- „Tańczący z wilkami”. Gdy białe bydło strzela z pociągu do stada bizonów- ryk murowany. Z „indiańskich” filmów uwielbiam „Ostatniego Mohikanina”, z obłędną wręcz muzyką Trevora Jonesa i Randy Edelmana i „Białą squaw”. Ten drugi niewątpliwie z powodu przebosko męskiego Rodneya A. Granta, który W 1990 roku został znalazł się na liście najpiękniejszych ludzi świata magazynu „People".

Skoro już jesteśmy przy filmowych amantach, „Joe Black” z niewinnym niczym prawiczek Bradem Pittem, i „Słodki listopad” z Keanu Reevesem, mogę oglądać kilka razy do roku. Scena miłosna Brada i Claire Forlani należy do jednej z moich ulubionych. Och... te sceny miłosne. Piękne i romantyczne, do powzdychania z zazdrości. Pewnie sądzicie tak samo jak ja, że splecenie palców i przyspieszony oddech podniecają bardziej niż widok powyginanych w miłosnych ekscesach nagich ciał. Ktoś kiedyś ( zdaje mnie się, że Petroniusz z "Qwo wadis") powiedział, że jedna hurysa w prześwitującej szacie jest dużo bardziej podniecająca niż całe stado roznegliżowanych niewolnic. I miał rację.

W ten oto płynny sposób przechodzimy do moich ulubionych scen miłosnych ;) Oprócz wyżej wspomnianej, uwielbiam akt poczęcia Johna Connora w pierwszej części „Terminatora”. Wspólne lepienie dzbana z gliny przez Patricka Swayze i Demi Moore w filmie „Uwierz w ducha” po prostu mnie zachwyca. Gdy Nicolas Cage zatapia zęby w gruszce i wspomina Meg Ryan w „Mieście aniołów”, przechodzi mnie dreszcz. A największe namiętności szarpią me trzewia (;)), gdy Ralph Fiennes, jako mroczny Heathcliff porywa w ramiona martwą Juliett Binoche. I tak sobie wtedy myślę- to jest Miłość, przez duże M,a łzy płyną ciurkiem... „Wichrowe wzgórza”, to jedyna zresztą ekranizacja, gdzie film zachwycił mnie dużo bardziej niż książka.

Ale żeby nie było tylko na smutno lub rzewnie, mam też filmy, przy których rechoczę jak durna, nawet jeśli sceny nie są już dla mnie żadną niespodzianką. Uwielbiam stare, polskie komedie. Pomijając „Samych swoich”-bo jak można ich nie lubić- smarkam przy „Poszukiwany, poszukiwana”, „Rozmowach kontrolowanych” czy „Seksmisji”. Jeśli chodzi o produkcje zagramaniczne, to „Goście, goście” z Jeanem Reno, zajmują zdecydowanie pierwsze miejsce w moim rankingu. Zestawienie honorowego rycerza z przygłupim giermkiem rozbawia mnie do łez. Zresztą bardziej chyba niż z samego filmu chichram się z rechotów Jurka i Dawida ;) Być może powinnam się lekko wstydzić, ale młodzieżowa klasyka „American pie” bawi mnie podobnie. Taaak... seksualne frustracje młodych ludzi doprowadzają do przeróżnych sytuacji. Lubię czasem obejrzeć prawdziwy pokaz absurdalnej głupoty w wykonaniu Liama Neesona. W większym gronie i po kilku drinkach ogłuszający ryk śmiechu jest pewny ;)

Na koniec bajki nie tylko dla dzieci. „Shreka” nie trzeba nikomu przedstawiać. Jerzy Stuhr dubbingujący osła jest po prostu genialny. Jak ważna jest to rola, może poświadczyć fakt, że „Epoka lodowcowa” jest dla mnie nie do obejrzenia, bo seplenienie Pazury działa na mnie jak płachta na byka. „Król lew”- ryczałam oczywiście ;) Podobnie zresztą jak na „Mustangu z dzikiej Doliny”. „Madagaskar”, „Jak wytresować smoka”, dużo by jeszcze wymieniać.

Są oczywiście również bajki i filmy zupełnie niezjadliwe, ale to już z pewnością kwestia gustu.

A Wy? Jakie sceny z filmów lub filmy w całości moglibyście oglądać, oglądać i oglądać?

Ps. Najlepsze życzenia dla wszystkich jubilatów. To dopiero pech, urodzić się 29 lutego. A może szczęście? W końcu starzejecie się najwolniej z nas wszystkich ;)))